-
1 deteriorem
deteriorem deteriorem facere ухудшать -
2 verschlimmern
verschlimmern, deteriorem facere od. in deterius mutare (schlechter statt besser machen). – peiorem facere. in peius mutare od. vertere et mutare (übler. ärger machen). – sich v., deteriorem fieri (schlechter, statt besser werden, z.B. von jmds. Lage); in peiorem partem verti et mutari. in peius mutari (übler, ärger werden); ingravescere (drückender werden, z.B. von einer Krankheit). – sich verschlimmert haben, deteriore statu od. condicione esse. peiore loco esse (von jmds. Umständen). – verschlimmert, deterior (weniger gut), peior (schlechter, übler, mehr als schlecht od. übel). – Verschlimmerung, der Umständejmds., deterior condicio od. status.
-
3 verschlechtern
verschlechtern, deteriorem facere (z.B. alci vectigalia). – corrumpere (verderben). – sich v., deteriorem fieri; corrumpi. Vgl. »verschlimmern«.
-
4 deterior
худший, меньший, deterrimus, напр. deteriorem facere servum = corrumpere (1. 1 pr. § 5. 1. 2. 3, pr. D. 21, 1); (1. 13 D. 6, 1); (1. 35 D. 12, 1); (1. 9 D. 1, 5); (1. 1 § 3 D. 7, 9); (1. 1 pr. § 14 et seq. D. 43, 12);in deteriorem militiam dari (1. 4 § 11 D. 49, 16);
nexu conditionis deterrimae adstringi (1. 6 C. Th. 4, 11).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > deterior
-
5 deterior
dēterior, ius adj. compar. (superl. deterrĭmus) [от неупотр. *. deterus из de + tero ]менее хороший, более плохой, худший (mores Pl; obsonia PM)deteriorem facere Cs, PM — ухудшать, портитьin detenus — к худшему (inclinari VP; mutare T) -
6 onerare
1) нагружать, навьючивать, plus iusto se oner. (1. 7 § 2 D. 9, 2. 1. 27 § 23 eod. 1. 1 § 4 D. 9, 1);on. parietem (1. 40 § 1 D. 39, 2);
2) обременять, res, quae onerabant magis hereditatem, quam fructui erant (1. 20 § 12 D. 5, 3. 1. 1 § 20 D. 37, 9);onerata navis (1. 61 § 1 D. 19, 2. 1. 21 § 5 D. 47, 2).
on. annonam, поднимать цену на что-нб. (1. 6 D. 47, 11);
on. pudorem, verecundiam, оскорблять, нарушать (1. 20 D. 3, 2. 1. 17 C. 2, 12);
opinionem alicuius (1. 13 eod.);
mendaciis apud Principem oner. aliquem, подозревать, = gravare (1. 1 pr. D. 49, 4); тк. обозн. oner. aliquem = deteriorem facere conditionem alicuius (1. 1 § 2 D. 42, 6. 1. 154 pr. D. 50, 17); особ. возлагать на кого обязанность, обязывать кого к известным действиям, animalia, quae noxam commiserunt, non ultra nos solent onerare, quam ut noxae ea dedamus (1. 7 § 1 D. 39, 2. 1. 4 pr. D. 11, 1. 1. 13 § 1 D. 31. 1. 1 § 11 D. 36, 3. 1. 41 § 1 D. 32. 1. 98 eod.);
duplicis dolis (1. 34 § 5 D. 31. 1. 16 D. 33, 4. 1. 67 § 5 D. 31. 1. 7 D. 38, 4. 1. 16 § 3 D. 36, 1. 1. 6 § 1 D. 32. 1. 66 pr. D. 3l. § 8 eod. cf. 1. 36 § 1 D. 33, 2. 1. 11 § 6 D. 35, 2. 1. 6 § 5 D. 36, 1. 1. 5 § 8 D. 37, 5. 1. 1 § 5. 1. 2 § 2 D. 44, 5. 1. 39 § 1 D. 9, 4. 1. 14 § 1 D. 36, 3. 1. 44 pr. D. 38, 2);
sumptibus (1. 32 § 5 D. 26, 7);
usuris se oner. (1. 9 § 4 eod.);
onerari tutela (1. 32 § 2 D. 26, 2. 1. 2 § 32 D. 38, 17. 1. 13 § 7 D. 3, 2).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > onerare
-
7 deter
Deter siue Deterus, deterior, deterrimus. Plaut. Mauvais et meschant.\Deteriores omnes sumus licentia. Terent. Trop grande licence nous gaste, Nous en valons pis, Nous en empirons, Par trop grande licence nous devenons pires.\AEtas deterior. Ouid. Vieillesse.\Causa deterior. Cic. Pire.\Concoctio deterior. Cels. Pire digestion.\Deteriore conditione esse. Liu. Estre de pire condition, Estre traicté plus rigoreusement.\Facies deterior. Ouid. Plus laide.\Deteriore iure esse. Cic. Estre de pire condition.\Deteriorem odorem vino adimere. Cato. Mauvais.\Res quae extractu temporis fiunt deteriores. Vlpian. Biens perissables, Qui empirent par laps ou longue traicte de temps.\Deteriore tempore absens auctionatur. Cic. En pire temps et saison.\Deterius facere. Cic. Empirer et gaster.\Mutatus in deterius principatus. Tacit. Changé en pis, Empiré.\Deterius scripta. Cic. Pirement, Plus mal.\Deterrimus homo. Cic. Fort meschant.\Deterrima via. Cic. Meschant chemin et desrompu. -
8 via
vĭa, vĭae, f. ( arch. vĕa ou vĕha, ae) - arch. gén. sing. vias, viāï --- dat. abl. plur. vieis. [st1]1 [-] route, chemin, voie, endroit par où l'on passe, passage, rue. - munire viam: ouvrir, construire une route. - via Appia: la voie Appia. - via Sacra: la voie Sacrée. [st1]2 [-] parcours, marche, trajet, voyage, chemin parcouru. - se dare in viam: se mettre en route. - ingredi viam: prendre une route; qqf. se mettre en route. - ire viā: suivre la route, ne pas quitter la route. - inter vias: chemin faisant, en route. - de via languere, Cic.: être fatigué du voyage. - de via decedere: - [abcl]a - s'écarter de la route, s'égarer. - [abcl]b - au fig. s'écarter du droit chemin. - [abcl]c - céder le pas, laisser le passage. - decedere alicui de via, Cic. Plaut. ou decedere alicui viā, Suet. ou decedere alicui in via, Ter.: céder le pas à qqn, laisser le passage à qqn, se ranger devant qqn, laisser le haut du pavé à qqn. - mare et viae (viae ac mare): voyages par mer et par terre. - totā viā errare, Ter.: se tromper du tout au tout. - via tridui: trois jours de marche. - cum tridui viam processisset, nuntiatum est ei Ariovistum ad occupandum Vesontionem contendere, Caes. BG. 1: après trois jours de marche, on lui apprit qu’Arioviste se dirigeait vers Besançon pour s’en emparer. - rectā viā narrare, Ter.: raconter franchement. - qui sibi semitam non sapiunt, alteri monstrant viam, Enn. ap. Cic. Div. 1: ils ne savent pas se conduire eux-mêmes et veulent guider les autres. [st1]3 [-] tout passage: canal, conduit, rue (dans un camp), couloir (dans un théâtre); oesophage ou pharynx; larynx; fente, ouverture, issue. [st1]4 [-] voie, moyen, manière, méthode. - habeo certam viam atque rationem qua omnes illorum conatus investigare possim, Cic. Verr. 1: j'ai un moyen sûr, une méthode certaine qui me permettra de suivre à la piste toutes leurs entreprises. - ratione et viā, Cic. avec bon sens et méthode. - viā et arte dicere, Cic. Brut. 12: parler avec art et méthode. - viae fallendi, Tibul.: moyens de tromper. - via laudis: chemin qui mène à la gloire.* * *vĭa, vĭae, f. ( arch. vĕa ou vĕha, ae) - arch. gén. sing. vias, viāï --- dat. abl. plur. vieis. [st1]1 [-] route, chemin, voie, endroit par où l'on passe, passage, rue. - munire viam: ouvrir, construire une route. - via Appia: la voie Appia. - via Sacra: la voie Sacrée. [st1]2 [-] parcours, marche, trajet, voyage, chemin parcouru. - se dare in viam: se mettre en route. - ingredi viam: prendre une route; qqf. se mettre en route. - ire viā: suivre la route, ne pas quitter la route. - inter vias: chemin faisant, en route. - de via languere, Cic.: être fatigué du voyage. - de via decedere: - [abcl]a - s'écarter de la route, s'égarer. - [abcl]b - au fig. s'écarter du droit chemin. - [abcl]c - céder le pas, laisser le passage. - decedere alicui de via, Cic. Plaut. ou decedere alicui viā, Suet. ou decedere alicui in via, Ter.: céder le pas à qqn, laisser le passage à qqn, se ranger devant qqn, laisser le haut du pavé à qqn. - mare et viae (viae ac mare): voyages par mer et par terre. - totā viā errare, Ter.: se tromper du tout au tout. - via tridui: trois jours de marche. - cum tridui viam processisset, nuntiatum est ei Ariovistum ad occupandum Vesontionem contendere, Caes. BG. 1: après trois jours de marche, on lui apprit qu’Arioviste se dirigeait vers Besançon pour s’en emparer. - rectā viā narrare, Ter.: raconter franchement. - qui sibi semitam non sapiunt, alteri monstrant viam, Enn. ap. Cic. Div. 1: ils ne savent pas se conduire eux-mêmes et veulent guider les autres. [st1]3 [-] tout passage: canal, conduit, rue (dans un camp), couloir (dans un théâtre); oesophage ou pharynx; larynx; fente, ouverture, issue. [st1]4 [-] voie, moyen, manière, méthode. - habeo certam viam atque rationem qua omnes illorum conatus investigare possim, Cic. Verr. 1: j'ai un moyen sûr, une méthode certaine qui me permettra de suivre à la piste toutes leurs entreprises. - ratione et viā, Cic. avec bon sens et méthode. - viā et arte dicere, Cic. Brut. 12: parler avec art et méthode. - viae fallendi, Tibul.: moyens de tromper. - via laudis: chemin qui mène à la gloire.* * *Via, viae. Voye, Chemin ou rue.\Angusta viarium. Virgil. Destroicts de rues, Rues estroictes.\Impatiens viae. Ouid. Qui ne peult endurer le travail du chemin.\Opaca viarum. Virgil. Chemins obscurs.\Strata viarum. Virgil. Les pavez des rues.\Viae vrbis. Cic. Les rues de la ville.\Tres viae sunt ad Mutinam: a supero mari Flaminia, ab infero Aurelia, media Cassia. Cic. Il y a trois chemins.\Maris tuta via. Ouid. Le chemin par mer.\Via. Cic. Le cheminer.\Quum de via languerem. Cic. A cause du chemin.\Video quot dierum via sit. Cic. Combien il fault de journees pour faire ce chemin, Combien il y a de journees.\Aliquorum dierum viam in Macedoniam, ad Planciumque perrexi. Cic. J'ay marché avant dedens le pays de Macedonie quelques journees.\Via, per translationem. Cic. Maniere, Moyen.\Siqua via est. Virgil. S'il y a quelque moyen.\Via et arte dicere. Cic. Par art.\Viam litigandi tradere. Cic. Enseigner à plaider.\Morum via. Stat. Reigle et exemple de bonnes meurs.\Via ad gloriam proxima. Cic. Le plus brief et court moyen de parvenir à gloire.\AEstuosa et puluerulenta via. Cicero. Un chemin chauld et pouldreux.\Breuis. Virgil. Court chemin.\Deteriorem viam facere. Vlpian. Empirer le chemin.\Deterrima via. Cic. Tresmauvais chemin.\Facilis via. Virgil. Chemin aisé.\Siquis cloacam in publicam viam immitteret, exque ea re minus habilis via per cloacam fieret, teneri eum Labeo scribit. Vlpian. Moins commode.\Implicitae viae errore. Lucan. Chemins esquels y a beaucoup de destours et d'autres chemins traversants, qui font errer et fourvoyer les passants.\Inuia. Virgil. Par où on ne peult passer.\Liquidae viae. Lucret. Chemin par mer ou riviere.\Lubrica via plagae. Stat. L'ouverture d'une playe encore sanglante et fraischement faicte.\Militaris via. Cic. Le grand chemin à pied et à cheval.\Mollis. Seneca. Chemin aisé.\Prima via. Plautus, - dummodo nunc prima via Inducamus, vera vt esse credat, quae mentibimur. Tout du premier coup, Tout premierement.\Publica. Vlpianus. Chemin commun et passant.\Simplex via mortis. Virgil. Un seul moyen de mourir.\Subita via. Ouid. Departement soubdain, Allee soubdaine.\Terrena. Vlpian. Chemin qui n'est point pavé.\Trita. Cic. Chemin frayé, Chemin batu.\Velatae viae. Ouid. Rues tendues et couvertes, comme à la feste Dieu.\Vicinales viae. Paulus iuriscons. Chemins publiques qui sortent parmi les terres, et se vont rendre aux villages.\Accipere viam. Quintil. Prendre et tenir le chemin qu'on nous baille et monstre.\Aggredi alia via. Terent. Par autre voye et moyen.\Occultas vias agere. Virgil. Faire voye soubz terre.\Errore viae actus. Virgil. Fourvoyé, Desvoyé.\Aperire viam. Vlpian. Remettre le chemin en sa premiere largeur.\Aperit viam vis. Virgil. Force se fait faire voye.\Calcanda omnibus via lethi. Horat. Touts sont subjects à mourir, Touts passeront par, etc.\Carpere viam. Virgil. S'acheminer, Cheminer, S'avoyer.\Committere se viae. Cic. Se mettre en chemin.\Conficere viam. Cic. Cheminer son chemin, Accomplir son chemin.\Construere vias. Lucan. Faire un chemin ou passage.\Corripere viam. Virgil. S'acheminer, Se mettre vistement à chemin, S'avoyer.\Corrumpere viam publicam. Vlpianus. Gaster le grand chemin passant.\Indociles vias currit lympha. Propert. Qu'on ne luy a point enseigné ne monstré.\Decedere de via. Cicero. Se destourner du chemin, Se desvoyer, Se destordre.\Deerrantes via equi. Seneca. Se desvoyants.\Depelli recta via. Quintil. Estre desvoyé.\Dare viam alicui perfundum suum. Cic. Luy donner passage.\Siqua viam dederit fortuna. Virgil. Si fortune nous donne les moyens.\Dat aura viam. Ouid. Quand on ha vent à gré sur mer.\Nullas dant vias nobis ad significationum scientiam. Cicero. Ils ne nous ouvrent point le chemin.\In viam dare se, vel Committere se viae. Cic. Se mettre en chemin, S'avoyer, S'acheminer.\Ire viam. Virgil. Aller.\Ire atque redire viam. Virgil. Aller et revenir.\Errare via. Virgil. Se fourvoyer, Se tordre, ou destordre.\Tota via errare. Terent. Errer totalement, Se fourvoyer du tout.\Euadere viam. Virgilius. Eschapper hors du mauvais chemin et dangereux.\Excedere nota regione viarum. Virgil. Preceder ses compaignons par rues et chemins qu'on congnoist.\Exigere viam dicuntur Magistratus. Asconius. Quand ils contraignent chascun de faire paver devant sa maison.\Hinc via Tartarei quae fert Acherontis ad vndas. Virgil. Qui meine, etc.\Veterem et obsoletam viam ingressi sunt. Liu. Ce n'est pas chose nouvelle, Ce n'est rien de nouveau, On ha assez ouy parler de semblables faicts. B.\Insistere viam agendi aliquid. Virgil. Instituer ou commencer et exercer l'art et maniere de faire quelque chose.\Inuenire viam. Virgil. Trouver moyen d'eschapper.\Noscere omnes vias pecuniae. Cic. Congnoistre touts les moyens d'avoir argent.\Pergere viam. Cic. Marcher avant.\Omnes vias persequar, quibus putabo ad id, quod volumus, perueniri posse. Cic. Je poursuyvray touts les moyens.\Praecipitare viam. Ouid. Haster fort son chemin, Courir.\Procedere viam. Cic. Marcher oultre.\Progredi viam. Cic. Avancer chemin.\Rapere viam aliquo. Sil. Courir.\Reduci alio flexu ad rectam viam. Quintil. Se radresser et remettre ou revenir au droict chemin.\Reficere viam. Vlpianus. Refaire et r'habiller.\Secare viam. Virgil. Cheminer.\Sequi viam aliquam in re aliqua. Cic. Suyvre une facon de faire.\Strauit viam per mare Xerxes. Lucret. A faict et estendu un pont de basteaux sur la mer pour passer son armee.\Sternere viam lapide. Vlpian. Paver.\In via esse. Cic. Estre en chemin.\Saltu viam superare. Virgil. Saulter par dessus.\Tenere vias omnes amoris. Plaut. Scavoir touts les tours.\Tentare viam. Virgil. Essayer le moyen.\Terere viam. Ouid. Cheminer, Frayer.\Tradere viam optimarum artium alicui. Cic. L'enseigner et l'adresser en la voye de bonnes sciences.\Venire viam multorum dierum. Cic. Cheminer plusieurs journees.\Vorare viam. Catul. Despescher chemin.\Vti via. Cic. Ne decliner ne ca ne là.\Via peruolgata patrum. Terent. Selon la coustume, ou à la maniere accoustumee des peres. -
9 nullus
1) никакой (1. 50 § 1 D. 17, 1);n. momenti esse (см. s. 2); (1. 6 cf. 1. 7 § 8 D. 4, 3);
cum servo n. actio est (1. 107 D. 50, 17);
2) ничтожный, nустой, недействительный, pro nullo haberi (1. 1 § 2 D. 2, 2);nullum, ничто, in nullo deteriorem causam adversarii facere (1. 2 § 3 D. 42, 4).
3) несуществующий (1. 1 D. 18, 4); особ. как лицо (1. 32 D. 50, 17). 4) никто (1. 14 § 1 D. 50, 16);nullum esse legatum, fldeicomm. прот. deberi (1. 41 § 3 D. 28, 6. 1. 75 pr. § 1 D. 30. 1. 1 § 3 D. 2, 14. 1. 5 § 1 D. 1, 21).
nullius (in bonis) esse (1. 1 pr. D. 1, 8. 1. 51 D. 18, 1).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > nullus
-
10 Ухудшать
- affligere; gravare (fortunam alicujus); deteriorem, pejorem facere (-io); in pejus mutare; corrumpere; depravare; labefactare; inclinare; gravare; aggravare; -
11 Morbus
morbus, i, m. [Sanscr. mar-, die; Gr. brotos (for mrotos), marainô; cf. morior, marceo], a sickness, disease, disorder, distemper, ailment, illness, malady, of body or mind (class.).I.Corporeal:II.morbum appellant totius corporis corruptionem: aegrotationem morbum cum imbecillitate: vitium cum partes corporis inter se dissident: ex quo pravitas membrorum, distortio, deformitas,
Cic. Tusc. 4, 13, 28: morbus est habitus cujusque corporis contra naturam, qui usum ejus facit deteriorem, Labeo ap. Gell. 4, 2, 3:morbi aegrotationesque,
Cic. Tusc. 4, 10, 23:aeger morbo gravi,
id. Cat. 1, 13, 31:in morbo esse,
to be sick, id. Tusc. 3, 4, 9:morbo affectum esse,
id. Div. 1, 30, 63:corporis gravioribus morbis vitae jucunditas impeditur,
id. Fin. 1, 18, 59:animi valentes morbo tentari non possunt, corpora possunt,
id. Tusc. 4, 14, 31:affligi,
id. Pis. 35, 85:urgeri,
id. Fat. 9, 17:tabescere,
id. N. D. 3, 35, 84:languere,
Lucr. 6, 1221:conflictari,
Nep. Dion. 2, 4:in morbum cadere,
to fall sick, Cic. Tusc. 1, 32, 79:incidere,
id. Clu. 62, 175:delabi,
id. Att. 7, 5, 1:morbum nancisci,
Nep. Att. 21, 1:morbo consumi,
id. Reg. 2, 1:perire,
id. ib. 3, 3:mori,
id. Them. 10, 4:absumi,
Sall. J. 5, 6:confici,
id. ib. 9, 4:opprimi,
Cic. Clu. 7, 22:homo aeger morbo gravi,
id. Cat. 1, 13, 31:ex morbo convalescere,
to recover, id. Fam. 13, 29, 4:a morbo valere,
Plaut. Ep. 1, 2, 26:morbum depellere,
Cic. Fam. 7, 26, 2:levare,
to alleviate, relieve, Plaut. Mil. 4, 6, 57:amplior fit,
becomes more violent, Ter. Hec. 3, 1, 50:adgravescit,
id. ib. 3, 2, 2:ingravescit,
Cic. Cat. 1, 13, 31:comitialis or major,
epilepsy, Cels. 3, 23:regius,
the jaundice, id. 3, 24: in morbo consumat, a form of imprecation, may he spend it (the money) in sickness, Sen. Ben. 4, 39, 2.—Mental.A.Disease, a fault, vice, etc.: animi morbi sunt cupiditates immensae, et inanes, divitiarum, etc., Cic. Fin. 1, 18, 59:B.morbum et insaniam,
id. Verr. 2, 4, 1, § 1:nomen insaniae significat mentis aegrotationem et morbum,
id. Tusc. 3, 4, 9:hic morbus qui est in re publicā, ingravescet,
id. Cat. 1, 13, 31:ut, si qui aegrotet, quo morbo Barrus,
Hor. S. 1, 6, 30:maxima pars hominum morbo jactatur eodem,
id. ib. 2, 3, 121:qui vultu morbum incessuque fatetur,
Juv. 2, 17.—Grief, sorrow, distress:III.quod mulier facere incepit, nisi id efficere perpetrat, Id illi morbo, id illi senio est,
affliction, distress, Plaut. Truc. 2, 5, 12; cf.:salvere me jubes, quoi tu abiens offers morbum?
id. As. 3, 3, 3.—Trop., of trees, plants, etc.:IV.infestantur namque et arbores morbis,
a disease, Plin. 17, 24, 37, § 116 al. —Morbus, personified as a deity, the son of Erebus and Nox, Cic. N. D. 3, 17, 44; Hyg. Fab. praef.; Sen. Herc. Fur. 694; cf. Verg. A. 6, 275; Claud. VI. Cons. Hon. 323. -
12 morbus
morbus, i, m. [Sanscr. mar-, die; Gr. brotos (for mrotos), marainô; cf. morior, marceo], a sickness, disease, disorder, distemper, ailment, illness, malady, of body or mind (class.).I.Corporeal:II.morbum appellant totius corporis corruptionem: aegrotationem morbum cum imbecillitate: vitium cum partes corporis inter se dissident: ex quo pravitas membrorum, distortio, deformitas,
Cic. Tusc. 4, 13, 28: morbus est habitus cujusque corporis contra naturam, qui usum ejus facit deteriorem, Labeo ap. Gell. 4, 2, 3:morbi aegrotationesque,
Cic. Tusc. 4, 10, 23:aeger morbo gravi,
id. Cat. 1, 13, 31:in morbo esse,
to be sick, id. Tusc. 3, 4, 9:morbo affectum esse,
id. Div. 1, 30, 63:corporis gravioribus morbis vitae jucunditas impeditur,
id. Fin. 1, 18, 59:animi valentes morbo tentari non possunt, corpora possunt,
id. Tusc. 4, 14, 31:affligi,
id. Pis. 35, 85:urgeri,
id. Fat. 9, 17:tabescere,
id. N. D. 3, 35, 84:languere,
Lucr. 6, 1221:conflictari,
Nep. Dion. 2, 4:in morbum cadere,
to fall sick, Cic. Tusc. 1, 32, 79:incidere,
id. Clu. 62, 175:delabi,
id. Att. 7, 5, 1:morbum nancisci,
Nep. Att. 21, 1:morbo consumi,
id. Reg. 2, 1:perire,
id. ib. 3, 3:mori,
id. Them. 10, 4:absumi,
Sall. J. 5, 6:confici,
id. ib. 9, 4:opprimi,
Cic. Clu. 7, 22:homo aeger morbo gravi,
id. Cat. 1, 13, 31:ex morbo convalescere,
to recover, id. Fam. 13, 29, 4:a morbo valere,
Plaut. Ep. 1, 2, 26:morbum depellere,
Cic. Fam. 7, 26, 2:levare,
to alleviate, relieve, Plaut. Mil. 4, 6, 57:amplior fit,
becomes more violent, Ter. Hec. 3, 1, 50:adgravescit,
id. ib. 3, 2, 2:ingravescit,
Cic. Cat. 1, 13, 31:comitialis or major,
epilepsy, Cels. 3, 23:regius,
the jaundice, id. 3, 24: in morbo consumat, a form of imprecation, may he spend it (the money) in sickness, Sen. Ben. 4, 39, 2.—Mental.A.Disease, a fault, vice, etc.: animi morbi sunt cupiditates immensae, et inanes, divitiarum, etc., Cic. Fin. 1, 18, 59:B.morbum et insaniam,
id. Verr. 2, 4, 1, § 1:nomen insaniae significat mentis aegrotationem et morbum,
id. Tusc. 3, 4, 9:hic morbus qui est in re publicā, ingravescet,
id. Cat. 1, 13, 31:ut, si qui aegrotet, quo morbo Barrus,
Hor. S. 1, 6, 30:maxima pars hominum morbo jactatur eodem,
id. ib. 2, 3, 121:qui vultu morbum incessuque fatetur,
Juv. 2, 17.—Grief, sorrow, distress:III.quod mulier facere incepit, nisi id efficere perpetrat, Id illi morbo, id illi senio est,
affliction, distress, Plaut. Truc. 2, 5, 12; cf.:salvere me jubes, quoi tu abiens offers morbum?
id. As. 3, 3, 3.—Trop., of trees, plants, etc.:IV.infestantur namque et arbores morbis,
a disease, Plin. 17, 24, 37, § 116 al. —Morbus, personified as a deity, the son of Erebus and Nox, Cic. N. D. 3, 17, 44; Hyg. Fab. praef.; Sen. Herc. Fur. 694; cf. Verg. A. 6, 275; Claud. VI. Cons. Hon. 323.
См. также в других словарях:
custos statum haeredis in custodia existentis meliorem, non deteriorem, facere potest — /kastas steytam hariydas in kastowdiya egzastentas miyliyoram, non datiriyoram, feysariy powtast/ A guardian can make the estate of an existing heir under his guardianship better, not worse … Black's law dictionary
custos statum haeredis in custodia existentis meliorem, non deteriorem, facere potest — /kastas steytam hariydas in kastowdiya egzastentas miyliyoram, non datiriyoram, feysariy powtast/ A guardian can make the estate of an existing heir under his guardianship better, not worse … Black's law dictionary
Custos statum haeredis in custodia existentis meliorem non deteriorem, facere potest — A guardian can make the estate of an heir which is in his custody better, but not worse … Ballentine's law dictionary
ecclesia fungitur vice minoris; meliorem conditionem suam facere potest, deteriorem nequaquam — /akliyz(i)ya fanjatar vaysiy manoras; miyliyoram kandishiyownam s(y)iiwam faesariy powtast, datiriyoram nakweykwam/ The church enjoys the privilege of a minor; it can make its own condition better, but not worse … Black's law dictionary
meliorem conditionem ecclesiae suas facere potest pr slat us, deteriorem nequaquam — /miyl(i)yoram kandishiyownam akliyziyiy s(y)iiwiy faeysariy powtast praleytas, datiriyoram nakweykwam/ A bishop can make the condition of his own church better, but by no means worse … Black's law dictionary
meliorem conditionem suam facere potest minor, deteriorem nequaquam — /miyl(i)y6ram kandishiyownam s(y)uwam faesariy powtast maynar, datiriyoram nakweykwam/ A minor can make his own condition better, but by no means worse … Black's law dictionary
ecclesia fungitur vice minoris; meliorem conditionem suam facere potest, deteriorem nequaquam — /akliyz(i)ya fanjatar vaysiy manoras; miyliyoram kandishiyownam s(y)iiwam faesariy powtast, datiriyoram nakweykwam/ The church enjoys the privilege of a minor; it can make its own condition better, but not worse … Black's law dictionary
meliorem conditionem ecclesiae suas facere potest pr slat us, deteriorem nequaquam — /miyl(i)yoram kandishiyownam akliyziyiy s(y)iiwiy faeysariy powtast praleytas, datiriyoram nakweykwam/ A bishop can make the condition of his own church better, but by no means worse … Black's law dictionary
meliorem conditionem suam facere potest minor, deteriorem nequaquam — /miyl(i)y6ram kandishiyownam s(y)uwam faesariy powtast maynar, datiriyoram nakweykwam/ A minor can make his own condition better, but by no means worse … Black's law dictionary
sic enim debere quern meliorem agrum suum facere ne vicini deteriorem facial — /sik enam dabiriy kwem miyl(i)yoram aegram s(y)uwam faesariy niy vasaynay datiriyoram feysh(iy)at/ Every one ought so to improve his land as not to injure his neighbor s. A rule of the Roman law … Black's law dictionary
Ecclesia fungitur vice minoris; meliorem conditionem suam facere potest, deteriorem nequaquam — The church occupies the position of a minor; she can make her own condition better, but never worse … Ballentine's law dictionary